« »
 
APELLARE, APPELLARE, APPELLARE, APPELLUM.
[]« Apellare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 308c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APELLARE
APELLARE, Appellare, Repetere, redimere, Gall. Reclamer, racheter. Charta Gellonensis ann. 1097 :
Ego Petrus Bonafos dono et concedo.... domino Deo et S. Cruci.... quidquid Apellabam in Ecclesia S. Caprarii et medium mansum del Perer.
Chartul. Celsinian. ch. 279 :
Cedo... unum campum.... in tali convenientia, ut filii mei.... ad Nativitatem Domini redemptum habeant campum ipsum c. solidis ; et si c. solidos reditos non habent, jam non amplius Appellent.
Vide Clamare, 2.
[]« Appellare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 324c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPELLARE1
APPELLARE, Pro Appellere, ut colligitur ex voce Apulsus infra. Charta ann. 1411. in Reg. 167. Chartoph. reg. ch. 340 :
Item quod nutritores dictorum animalium.... possint immittere libere.... dicta animalia infra regnum Aragonum causa depascendi, Appellandi, vel abevrandi seu adaquandi jure ademprivii vel servitutis.
Vide alia notione supra in Apellare.
[]« Appellare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 324c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPELLARE2
[]« Appellum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 325c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPELLUM
APPELLUM, In jus vocatio. accusatio : proprie enim in criminalibus actionibus vocem hanc usurpant Angli, vulgo Appeale. Vide Bractonum lib. 3. de Corona cap. 11. § 2. 3. Fletam. lib. 1. cap. 34. et Rastallum. Marten. tom. 4. Anecd. [] col. 456. E. et 557. C. Ludewig. Reliq. MSS. tom. 5. pag. 475. Articuli Cleri Anglicani ann. 9. Edw. II. cap. 16 :
Admittunt accusationem illorum, quam ipsi communiter vocant Appellum, etc.
Appellare dicitur, qui appellat, aut accusat : vel qui appellum, seu accusationem suam prosequitur. Brompton :
Cum Rex eum intuitus esset, de proditione et morte Alfredi fratris sui Appellavit in hæc verba : Godwine, ego te Appello de morte fratris mei, quem proditionaliter occidisti.