« »
 
[]« Polliceri » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 397c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POLLICERI
POLLICERI passive usurpatur in Conc. Tolet. XI. inter Hispan. tom. 2. pag. 666 :
Solet enim plus timeri quod singulariter Pollicetur, quam quod generali innexione concluditur.