« »
 
PROCURARE 1, PROCURARE 2, PROCURARE 3, PROCURARE 4, PROCURARE 5.
[]« 1 procurare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE1
1. PROCURARE, Excipere hospitio et convivio, vel procurationem consuetudinariam, seu debitam exsolvere. Histor. Episcopor. Autissiodor. cap. 58 :
Juris erat regalis, ut quando, Dominum Regem, vel aliquem de suis itineris occasio, seu motus propriæ voluntatis ad aliquod Episcopale domicilium divertere faciebat, recipiebatur honorifice, et Procurabatur honeste.
Lambertus Ardensis :
Eum secum hospitari fecit, et solemniter eum et suos lautissimis Procuravit cibis et potibus.
Eckeardus Jun. de Casib. S. Galli cap. 11 :
Injungitur Ruodmanno... Legatos regios in locis nominatis euntes Procurare et redeuntes.
Chronicon Mauriniacense ann. 1130 :
Occurrunt velociter, et jam pene ingredientem Mauriniacum D. Papam suscipiunt gaudenter, Procurantque solenniter.
Utuntur præterea Arnoldus Lubecensis lib. 6. cap. 11. Adamus Bremensis cap. 155. Rogerus Hovedenus pag. 673. Matth. Paris pag. 434. Veteres Consuetudines Floriacensis Cœnobii pag. 393. S. Stephanus in Regula Grandimontensium cap. 35. Joan. Abbas in Vita B. Joannis Abb. Gorziensis num. 118. Vita S. Fulcranni Episcopi Lodovensis apud Plantavitium, Vita S. Willelmi Abbat. Roschildensis num. 28. Guillelmus Canonicus Gratianopol. in Vita Margaretæ Comitissæ Albonensis pag. 128. Charta ann. 1208. in Hist. Prioratus S. Martini de Campis pag. 381. 382. etc. MS. :
Ou sera pris et mis en tour,
Por estre à tousjours enmurés,
S'il ne nous a bien Procurés.
Ubi de Mendicantibus Religiosis, qui hospitio excipiuntur, sermo est.
Curare, Eadem notione, qua etiam nostri Ordonner dixerunt. Henricus Rosla in Herlingsberga :
Curat honoratos, epulis reficitque perunctis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Procurare Se, Suis expensis sibi convivium parare. Charta ann. 1202. tom. 2. Hist. Eccl. Meld. pag. 88 :
Si ad diem festum capellæ, videlicet in Assumptione B. Mariæ convenerint canonici de Creceio, procurentur de communi, sicut ad hæc tempora obtinuit consuetudo. Si autem canonici de capella epulari voluerint, non erit procuratio de communi, sed unusquisque de suo sua se voluntate Procurabit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Procurare, Necessaria ad victum et vestitum præstare, suppeditare. Charta ann. 1110. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 321 :
Quod si forte ad tantam paupertatem redacta fuerit ecclesia illa, quod absit, ut ex reditibus ejus non possint canonici Procurari, mittet domnus abbas de eis quantos sibi videbitur, in quascumque voluerit domorum nostrarum, et ibi Procurabuntur honeste, sicut monachi nostri.
Dispositio rei familiaris Cluniac. a Petro Abb. facta, apud Baluz. tom. 5. Miscell. pag. 443 :
Trecenti erant vel eo amplius fratres, nec centum de propriis sumptibus domus illa Procurare valebat.
Charta Odonis Abbatis S. Dion. ann. 1231. ex Cod. MS. B. M. de Argentolio :
Considerantes dilectos fratres nostros apud Argentolium manentes [] minus sufficienter Procurari tam victu quam vestitu, etc.
Charta ann. 1284. apud Kennett. Antiq. Ambrosden. pag. 304 :
Ipsi vicario similiter garçonem invenient ipsius obsequio deputatum, quos in omnibus suis expensis Procurabunt.
Procurare Donativis, Donis et muneribus aliquem afficere. Epistola Friderici II. Imperat. tom. 2. Spicilegii Acheriani pag. 572 :
Non obmittentes ei de pulchris equis satisfacere, et aliis donativis libentissime Procurare, etc.
[]« 2 procurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE2
2. PROCURARE, Nomine alterius ex ejus potestate agere. Charta Ludovici Regis Siciliæ ann. 1342. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 471 :
Nos ratum et gratum habituri et firmum, totum et quicquid per eos et eorum quemlibet in solidum, nomine et pro parte nostra in præmissis actum, Procuratum et gestum extiterit sive factum.
[]« 3 procurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE3
3. PROCURARE, Procuratoris officium gerere. Charta ejusd. Ludovici Reg. ex Cod. MS. D. Brunet fol. 113 :
Vicarii et judices... advocare, Procurare et patrocinari non vocentur in causis.
Statuta Johannis Episc. Trecor. ann. 1372. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1123 :
Mandamus officialibus nostris sub debito præstiti juramenti, ne aliquem advocatum ad Procurandum coram se admittant, nec notarium ad scribendum in curia,... quousque præstiterint juramenta.
Statuta Cadubrii cap. 88 :
Sancimus quod cancellarius magnifici domini Capitanei non possit nec valeat Procurare, nec advocare pro aliquo contra aliquem de Cadubrio.
[]« 4 procurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE4
4. PROCURARE, Providere, suppeditare, Gall. Procurer. Tabular. Major. Monast. :
Religiosum satis opus... ecclesiarum ædificia construere,.... instituere ministros, victualiaque iisdem sufficientia Procurare.
[]« 5 procurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE5
5. PROCURARE, Rei alicujus auctorem esse, quo sensu Galli Procurer dicunt. Litteræ Innocentii III. PP. ann. 1213. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. novæ edit. col. 57 :
Licet eidem (Arnaldo Archiep. Narbonensi) hominium feceris et fidelitatis præstiteris juramentum, nihilominus tamen, prout tibi placuit, Procurasti ut demolirentur muri et turres civitatis ipsius, etc.
Vide Procuratio 2.