« »
 
VARO 1, VIRO.
[]« 1 varo » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 246b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VARO1
1. VARO, et Viro, pro Baro. Tabularium Aquense apud Marcam :
Consilio et voluntate sui Varonis Olivarii, qui ejusdem Castelli et Burgi possessor erat et dominus.
Observat idem Marca lib. 6. Hist. Beneharn. cap. 24. n. 6. Sancium Guillielmi Comitem Vasconiæ in Charta fundationis S. Petri Generensis vassallos suos Virones appellare, ut insinuet hanc vocem a Vir deducendam. Vide Baro.
[]« Viro » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 352b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIRO
VIRO, Baro, tanquam a vir deducatur vocabulum ipsum Baro. Occurrit in Charta Sancii Willelmi Vasconiæ Comitis pro fundatione Monasterii S. Petri Generensis apud Marcam in Hist. Beneharn. V. Varo.