« »
 
UMBRA, UMBRA, UMBRÆ.
[]« Umbra » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 365b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VMBRA1
UMBRA. Vide mox in Umbræ.
[]« Umbra » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 365b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VMBRA2
UMBRA, Territorium urbi adjacens. Pariag. inter reg. et episc. Anic. ann. 1307. tom. 6. Ordinat. reg. Franc. pag. 346. art. 17 :
Si infra dictam civitatem, vel sub Umbra ejusdem, nos aliquam juridictionem, vel quodcumque aliud acquirere contingat, in illis eum associare, cum recompensatione debita et congrua, teneamur.
Vide Umbraculum. Forte suburbia ex art. 1.
[]« Umbræ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 365b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VMBRAE
UMBRÆ, Phantasmata, vox Latinis Scriptoribus nota. Nostris Ombres, eadem notione. Papias : Umbræ, animæ, simulacrum, imagines, somnii. Valerius Flaccus 1. Argon. :
Tartareos tum sacra Jovi, stygiisque ferebat,
Si quid ab excitis melius pernosceret Umbris.
S. Augustinus lib. 10. Confess. cap. 5 :
Non curo nosse transitus siderum, nec anima mea unquam quærit responsa Umbrarum, omnia sacrilega detestor.
Vide eumdem lib. 7. de Civit. Dei c. ult. Durandus lib. 7. Ration. cap. 8. num. 4 :
Ipsi tamen ab animabus circa sepulchra obeuntibus, quas Umbras vocabant, vastari putabant.
Umbrarii, Qui umbrarum seu spirituum responsa expetunt. Edictum Theoderici Reg. c. 108 :
Si quis pagano ritu sacrificare fuerit deprehensus, arioli etiam atque Umbrarii, si reperti fuerint, sub justa æstimatione convicti capite puniantur.
Prudentius lib. 1. contra Symmachum :
Murmure nam magico tenues excire figuras,
Atque sepulchrales scire incantare favillas,
Vita itidem spoliare alios ars noxia novit.
Umbratici, Ipsæ umbræ, præstigia. Vetus Formula Pœnitentialis, edita a Jacobo Petito :
Item, si credit, quod Umbratici vadant, et comedant : propter quod dæmones ita homines decipient, quod se transfigurent in hominum figuras, et cætera multa, quæ observantur.
L. Henschel, 1840–1850.
Umbraticus, Fictitius. Robert. de Monte Chron. ad ann. 1168. apud Pertz. Script. tom. 6. pag. 517 :
Rex Anglorum submonuerat Eudonem, Vicecomitem de Porrohoit, qui eatinus Umbratico nomine comes vocabatur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Umbra, Species, simulatio, Gall. Ombre, prétexte. Chron. Trivetti apud Acher. tom. 8. Spicil. pag. 463 :
Cognoveruntque Legati... innocentiam viri, atque sub Umbra illius a quibusdam attentatum id fuisse.
Charta ann. 1316. tom. 1. Chartul. S. Vandreg. pag. 34 :
Significatum est nobis forestam nostram de Tractu multipliciter devastatam sub Umbra livreiæ.
Umbra Viri, Speculum Saxonicum lib. 3. art. 45. § 12 :
Histrionibus, joculatoribus, et his, qui se in servitutem dederunt, emenda datur Umbra viri.
Vide Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. [] 677. Figura scilicet, imago : qua notione
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Umbra Leonis dicitur in Testam. dom. le Scrop ann. 1415. apud Rymer. tom. 9. pag. 272 :
Volo quod... fiat tumba mea....... habens imaginem mei super dictam tumbam, armatam in armis meis, cum Umbra leonis in le Bende prout vivens utor.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Umbratiliter, Levi pictura, rudibus lineamentis. Sidonius lib. 2. Epist. 10 :
Quæ imaginarie tantum, et quodammodo Umbratiliter effingimus.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Ombragé, pro Lent, paresseux, Tardus, segnis, iners. Mirac. MSS. B. M. V. lib. 1 :
Ombragiés iert et estais
A Dieu servir et à bien faire :
Mais à reuber et à mal faire
Estoit vistes et remuans.
P. Carpentier, 1766.
Umbrier vero, pro Occultare, in Lit. remiss. ann. 1464. in Reg. 194. Chartoph. reg. ch. 247 :
En laquelle rue iceulx compaignons se Umbrierent contre une grange, où ilz aguetterent, etc.
Umbræ, Tymalli, pisces Hibernis familiares, apud Silvestr. Girardum in Topogr. Hibern. dist. 1. cap. 7. Vide Columellam lib. 8. cap. 16.
P. Carpentier, 1766.
Scribe Thymalli et vide Thymallus.