![[]](img/image.png)
«
2 abunda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 037c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/ABUNDA2
2. ABUNDA, Meta, terminus, Gall.
Borne, olim
Bonne,
Bunde unde Angl.
Bound, Meta, finis, terminus : quod a Saxon. bindan, Ligare, unde bindela, vinculis
constrictio. Hinc nostratium
Bundle, (inquit Somnerus in Lexico Saxon.) pro
fasciculo. Hinc etiam agrorum fines, termini, limites, metæ, Latino-barbaris
Bundæ,
nostratibus
Bounds, dictæ : quod domino fundi sint in vinculum, ne eadem
transgrediendo, proximo injuriam inferret. Kennetus Antiquit. Ambrosden. p. 208, Chartam
refert Walteri Yngeram pro Ecclesia B. Mariæ de Burncester in qua hæc leguntur :
Noverit universitas vestra... me dedisse... totam illam placiam que se extendit
in longitudine... juxta ripam de Charwell usque ad metas et Abundas ibidem per me
concessas et appositas.
Vide
Bunda.