« »
 
ALPESTRIS 1, Alpestris 2.
[]« 1 alpestris » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 200a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALPESTRIS1
1. ALPESTRIS, Montium incola, Gall. Montagnard. Guido Aretinus de suo itinere Romano ad Joannem XIX. Papam in Annal. Bened. tom. 4. pag. 324 :
Quid plura ? infirmitate cogente Romæ morari non poteram vel modicum, æstivo fervore in locis maritimis et nobis Alpestribus minante excidium. Et
videtur redundare.
[]« 2 alpestris » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 200a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALPESTRIS2
2. Alpestris, Idem quod Pascuus, ut supra ita et in Charta ann. 928. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 271 :
Sive solestres quamque publicis, Alpestribus seu pascualibus, etc.
Academicis Cruscanis, Alpestre, Asper, silvestris.