1. ARENARIUM, Amphitheatrum. seu ipsi amphitrales ludi. Vide in Arena. Passio sanctorum Viti, Modesti et Crescentiæ, tom. 2. Junii pag. 1025. A :

Tunc Diocletianus furore succensus jussit Arenarium præparari dicens : Bestiis ferocissimis tradam eos ut videam si Christus eorum possit liberare eos de manibus meis.

2. ARENARIUM appellabant Christiani cœmeterium, seu cryptas arenarias, quarum usus non modo inserviebat humandis defunctorum corporibus, ex quo nomen est inductum, sed et persecutionis tempore ad latebras Christianorum. Ita Baronius ann. 130. n. 2. ubi ejusmodi Arenaria graphice describit. Anastasius in S. Silvestro :

Fecit basilicam,... in agrum Veranum, supra Arenarium cryptæ.

Alii Cod. habent :

In agro Verano sub Arenario.

Idem in Theodoro :

Eodem tempore relevata sunt corpora SS. Martyrum.... quæ erant in Arenario sepulta, via Numentana, etc.

Acta SS. Marii et Marthæ cap. 4 :

In eodem loco decollati sunt sub Arenario.

Acta Hippolyti, Eusebii et sociorum Martyrum :

Corpora illorum... Hippolytus. qui et Diaconus, collegit, et sepelivil via Appia, milliario ab urbe, in Arenario, ubi frequenter conveniebant.

Prudentius περὶ στεφάνων, Hymn. 1 :

Inclitas cruore sancto nunc Arenas incolæ

Confrequentant obsecrantes voce, vetis, munere.

Ubi Iso Magister, Arenas, sepulcra interpretatur.