« »
 
ARUNDO, ARUNDO 2.
[]« Arundo » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 415b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARUNDO1
ARUNDO, Canalis, aqualicus. Marcwardus Abbas Fuldensis :
Videns etiam, quia fons aquæductus antiquitate et vetustate defecisset, .... habiles canales adaptavi, et per plumbes Arundines meatum fontis constantissime reparari feci.
P. Carpentier, 1766.
Arundinem ea ratione vocabant tubum, quo sanguinem Christi sumere solebant. Charta Reginberti episc. Brixin. ann. 1140. inter Probat. tom. 2. Annal. Præmonstr. col. 688 :
Duas ampullas argenteas et Arundinem, vasa sacri chrismatis, etc.
[]« 2 arundo » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 415b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARUNDO2
2. ARUNDO, Scripturam significat, quæ eadem sic scribitur ; sicut sonus vocis, lingua. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7613.