2. AUDITORIUM, ϰατηχουμένιον, locus in Ecclesia, in quo consistebant Audientes, seu Catechumeni ; vel locus, ubi fideles verba Concionatorum excipiebant, quomodo vox hæc usurpari videtur in Concilio Carthagin. IV. can. 24 :

Sacerdote verbum faciente in Ecclesia, qui egressus de Auditorio fuerit, excommunicetur.

Charta Radulfi Delicati ex familia Comitum Vilcassini, in Tabul. S. Martini de Campis :

Eodem die, quo uxor sua Hazecha honore debito sepulta est apud S. Martinum in Auditorio ante Crucifixum.

Certe constat in ea Ecclesiæ parte, quam hodie navim appellant, olim νάρθηϰα, ut quidam censent, homilias suas Episcopos egisse. Hanc etiam ἀϰρόασιν, Audientium stationem in Ecclesia vocat Gregor. Thaumaturgus. Nec scio, an per ἀϰροατήριον, in Concilio Calchedon. Act. 14. ea pars templi intelligatur :

ϰληθεὶς ἐν τῇ ἀγίᾳ συνόδῳ τῇ ϰατὰ Άντιόχειαν συνελθοὺσῃ ἐν τῷ ἀϰροατηρίῳ,

an vero porticus superiores, quas et Catechumenia appellarunt veteres : quomodo etiam vox ἀϰροατήριον forte capienda apud Eustathium in Vita Eutychii Patr. CP. n. 37.

3. AUDITORIUM, Domus vel cubiculum in Monasteriis, ubi excipiebantur advenientes hospites, et salutaturi : Salutatorium, Gall. Parloir. Gloss. Saxonicum Ælfrici : Auditorium, spræchus, i. domus colloquii. Concilium Cabilonense II. cap. 61 :

Cum nullo masculo (Sanctimonialibus) colloquium habere liceat, nisi in Auditorio, et ibi coram testibus.

Additio 2. Capitul. Caroli Mag. cap. 16. 19. Pertz. vol. 1. leg. pag. 343. et Concilium Parisiense VI. cap. 46 :

Si colloquendum cum aliqua Sanctimonialium ratio expostulat, id non alibi, nisi in constituto loco, id est, in Auditorio, etc.

Eckeardus Junior de Casibus S. Galli cap. 16 :

Abbas autem post Laudes egressus, in Auditorio eum salutat.

Idem cap. 10. ad introitum Ecclesiæ Auditorium statuit :

Et cum ad introitum Ecclesiæ, ubi locus Auditorii est, venissent.

Et cap. seq. :

Abbas in Auditorio debilis residens.

Infra :

Postea vero in Auditorio convenientes.

Vita S. Aicadri cap. 11 :

Susceptis Monachis ad domum Auditorii eos perduxit, eorumque pedes lavit.

4. AUDITORIUM præterea appellabant Cluniacenses et Cistercienses Monachi, et alii, Locum, in quo conveniebant Monachi, quod in eo essent Monachicæ Scholæ, ibique Præceptores docerent, discipuli audirent Magistros docentes. Gloss. Gr. Lat. ἀϰροατήριον, Auditorium. Statuta S. Dunstani :

A primo pulsu vespertinalis synaxis silentium teneatur in Claustro, usquequo Capitulum finiatur alterius diei, excepto Auditorii loco : qui et ad hoc maxime eo censetur nomine, quod ibi audiendum sit, quid a Præceptore jubeatur non vero fabulis, aut otiosis ibi aut alicubi vacare loquelis oportet.

Liber Usuum Cisterciensium cap. 72 :

In Auditorio non loquantur plures, quam duo simul cum Priore tempore lectionis, nisi forte Prior pro aliqua necessitate plures sibi convocandos judicaverit.

Adde cap. 15. 55. 75. et Rainardum Abbatem Cisterc. in Instit. cap. 80. Præterea Statuta Ord. Præmonstrat. dist. 1. cap. 14. Vita MS. S. Gaugerici Episc. Camerac. lib. 1. cap. 3 :

Signo etenim, quo ad laudes Dei canonice ammonentur, accepto, ille statim.... ad Ecclesiam primus accedit.... in Auditorio autem inter lascivos continens, inter buccones et garrulos tacitus.

Juxta Capitulum statuitur in eodem libro Usuum cap. 113. Tabular. Dalonensis Abbatiæ in Lemovicib. pag. 12 :

Factum est hoc anno Incarnat. Dom. 1209. in Auditorio juxta Capitulum, etc.

Scholas publicas Auditorii appellatione donasse veteres notum est. Vide Vitam Willelmi Ducis n° 22. Edit. Mabillonii, Vitam S. Roberti Abbatis Molismensis n° 6. Hugonem Archidiac. Turonensem de Miraculo in Translat. S. Martini pag. 359. Regulam Ordinis de Sempringham tom. 2. Monastici Anglic. pag. 717. 768. etc. Vide Marten. tom. 4. Anecd. col. 1224. et vet. Discipl. Monast. pag. 87. 95. 116. etc. S. Bernardum tom. 1. col. 431. E. edit. 1690.

5. AUDITORIUM, Auditus, Auditio, actio audiendi. Chron. S. Trudonis apud Acher. tom. 7. Spicil. pag. 438 :

Neque hoc faciebat adhuc studio tantum ædificandi, quantum audiendi miracula vitæ simplicium virorum, de quibus ibi legebatur, et novo Auditorio styli simplicioris.

6. AUDITORIUM, Admissio ad Principem, Gall. Audience. Angeli Pechinolii Ortani Episc. Litteræ ad Innocentium VIII. PP. apud Illust. Fontanini in Appendice Antiquit. Hortæ pag. 474 :

Cum Budam applicuisset Orator Venetus, velletque dominus Rex de more solemni pompa illum audire, voluit me quoque Auditorio adesse, in quo tamen orator præter communem congratulationem nihil retulit.