« »
 
BAISSA 1, BAISSA 2, BECCA, BESSA 1, BESSA 2.
[]« 1 baissa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 524c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAISSA1
1. BAISSA, Michael Scotus de Physionomia cap. 20 :
Animalium quædam habent in capite cornua, quædam nares, quædam Baissas ;
id est, opinor, Labia, sic fortisan dicta a Basium, quod labiorum sit usus ad baisandum.
[]« 2 baissa » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 524c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAISSA2
2. BAISSA, Baissia, Locus humilis, depressus, paludosus, dumetis et vepribus plenus, Provincialibus Baisso, Lemovicibus Besse. Charta ann. 1339. ex schedis Pr. de Mazaugues :
Confines hii sunt, scilicet via quæ procedit a patuo de sablono, et protenditur usque ad Rhodanum in Baissias dictæ regalis sylvæ.... Dimittere teneantur et debeant Baissas et pasturas dicti monasterii limitatas. Bessiere,
eadem notione, in Lit. remiss. ann. 1457. in Reg. 187. Chartoph. reg. ch. 291 :
Procès se meut... pour raison du droit, possession et saisine de certain [] bois ou Bessiere, ou des usages d'icellui.
Vide Baisa et infra Bessatum.
[]« Becca » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 614b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BECCA
BECCA, Besca, Bessa, Bessus, nostris Beche, aut Besche ; forte quod Becci seu rostri formam præferat.
Becca. Gloss. Ælfrici : Ligo, Becca, vel palus, vel fustis. Becca, Ligo, marra, ex eod. Gloss. apud Bosworthum. Angl. Beck, Germ. infer. Bikke.
Besca. Custumar. de Hecham :
In communi pastura turbas.... cum una sola Besca fodient, et nihil dabunt.
Vide Leges Willel. Regis Angl. vernaculas cap. 4.
Bescata Terræ. Charta Joannis Regis Angliæ tom. 2. Monastici Anglic. pag. 642 :
De dono Radulfi... duas acras Flandrenses in novo marisco de Iclesham, et unam Bescatam Terræ inclusam, cum expensis prædictorum mariscorum in eodem marisco.
Est autem Bescata, ni fallor, tantum terræ, quantum quis ligone uno die fodere potest.
Bessa. Lethaldus de Miracul. S. Maximini Abb. Miciac. num. 34 :
Operante eo, suffossorium, quod Bessam dicunt, sumit.
Vide suo loco.
Bessus, Ligo. Adalardus in Statutis antiquis Corbeiensis Monasterii lib. 2 :
Unusquisque habeat ad hortum excolendum, sive ad alias necessitates explendas, fussorios 6. Bessos 2. delatoriam, etc.
Arverni etiamnum Beisse dicunt.
Bechare, Fodere, nostris Becher. Occurrit in Statutis Synodalib. Nicolai Episcopi Andegavens. ann. 1274.
P. Carpentier, 1766.
Ex qua voce et altera Cleu, pro Clou, clavus, efficta est vox Beschecleu, qua fabrum ferrarium, cujus est ligones et clavos fabricare, designarunt. Lit. remiss. ann. 1379. in Reg. 115. Chartoph. reg. ch. 142 :
Les Beschecleux ou feures de Truancourt, qui est une autre ville des religieux de Beaulieu en Argonne.
Hinc orta formula, Bannir sur la besche, vel, quod idem est, sur le pic et sur la pelle, ubi de puniendis feminis agitur : quippe cum eas suspendere in usu non esset, capitis damnatæ fossa immergebantur, quæ Becca seu ligone excavari solet. Consuet. S. Genov. MSS. fol. 26. r° :
L'an [] de grace 1383. Marote la Flamenge, Mehalot de Gisors..... furent banies de la terre sus la Besche, pour ce que elles estoient foles de leurs cors.
Lib. rub. fol. parvo domus publ. Abbavil. fol. 53. r° ad ann. 1322 :
Maroie la Turkoise fu banie à trois clokes à toujours seur le pic et seur le pel, etc.
Vide Fossa 1. Besque, pro Besche, in Reg. Feud. comitat. Clarimont. ex Cam. Comput. Paris. fol. 12 :
Chascun marchant de ferronnerie,.... qui vent Besques, doit ou mois de Mars une Besque.
Besote, diminut. a Besche, in Lit. remiss. ann. 1369. ex Reg. 100. ch. 25 :
Dezjà en grant quantité en avoit deffoui et esracé (des navets) d'une Besote, qui est instrument manuel convenable pour ce faire.
[]« 1 bessa » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 644a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BESSA1
1. BESSA, Rivi vel fluminis alveus, canalis per quem aquæ decurrunt. Charta Ysemb. de castro Allionis ann. 1190. in Chartul. S. Joan. Angeriac. fol. 187. v°. :
Dederunt insuper omnem piscationem, quæ veniet ad eorum (monachorum) molendina,... hoc solo retento, quod si balena, aut marsupa, vel spiculus in ipsa Bessa capti fuerint, ipsius (Ysemberti) erunt.
Vide supra Besale. Besse, Instrumentum piscatorium, in Lit. remiss. ann. 1455. ex Reg. 189. Chartoph. reg. ch. 58 :
Le suppliant prist une Besse à quoy on pesche, etc.
Si tamen leg. non sit, on besche, pro on pesche ; quo casu idem esset, quod mox in Bessa 2.
[]« 2 bessa » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 644a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BESSA2
2. BESSA, Ligo, nostris etiam Besse, Bayche, et Beysse. Charta ann. 1284. in Chartul. Thenol. fol. 14. v°. :
Dicebamus quod quotienscumque terræ..... excolebantur ab habitantibus in dicta villa de sancti Petri monte,.... cum carrucis, seu equis vel animalibus ipsorum habitantium, seu cum Bessa, etc.
Alia ann. 1310. ex Chartul. S. Vinc. Laudun. :
Qualitercumque colantur terræ, sive cum equis, sive cum Bessa, etc.
Lit. remiss. ann. 1402. in Reg. 157. Chartoph. reg. ch. 190 :
Pierrat dépouilla son mantel,.... et prist une Besse qu'il avoit à deux mains, etc.
Aliæ ann. 1417. in Reg. 169. ch. 507 :
Guillaume Leupson poure homme serrurier.... ala à Crespy en Lannois, pour vendre Besses, et autres denrées de son mestier.
Aliæ ann. 1443. in Reg. 176. ch. 274 :
Icellui Gerault, qui avoit en sa main une Bayche ou Beysse,.... donna à icellui Anthoine Garnier de laditte Baysse ou Beysse un coup ou deux sur la teste. Une marre au Beysse ferrée,
in aliis Lit. ann. 1468. ex Reg. 194. ch. 321. Unde Besser, pro Bécher, ligone fodere. Lit. remiss. ann. 1478. in Reg. 206. ch. 1031 :
Pierre Guynebert envoya deux compaignons Bessans ou pionniers, pour faire ung fossé.
Et Besson, fossor, cujus opus Bessonnerie nuncupatur. Lit. remiss. ann. 1415. in Reg. 168. ch. 259 :
Blaise Helouin Besson ou pionnier, etc.
Aliæ ann. 1454. in Reg. 191. ch. 71 :
Le suppliant et Jehan Camyn Besson estoient et besong noient de leur mestier de Bessonnerie en ung certain pré.
Vide Becca et supra Besogium.