1. BARGUS, Barcus, Ramus, truncus arboris, de quo suspenduntur facinorosi. Lex Salica tit. 69. § 3 :

Si quis hominem de Bargo, vel furca, sine voluntate judicis dimiserit, dccc. den. qui faciunt sol. xlv. culpabilis judicetur.

Gloss. apud Pith. De Bargo, de ramo. Tacitus de Moribus Germ. :

Proditores et transfugas arboribus suspendunt.

S. Audoenus lib. 2. Vitæ S. Eligii cap. 31 :

Hoc apud Regem obtinuerat, ut omnia humana corpora, quæ vel Regis severitate, vel judicum censura... perimebantur, sive per civitates, sive per villas, licentiam haberet, et de Bargis, et ex rotis, et de laqueis sepelire. Barcus

in Pacto legis Salicæ tit. 44. § 9 :

Si quis hominem ingenuum de Barco abbatiderit, sine voluntate, etc.

Hinc ortam Gallicam vocem Branche opinatur Wendelinus, quam a brachium deducit Salmasius. Vide eumdem Salmasium ad Vopiscum pag. 446.

2. BARGUS, Senatori lib. de Orthogr. cap. 5. est ἀφυής, barba. Gloss. Gr. Lat. Ἄφρων, Bargus, sine genio. f. Bardus.