BOMBUS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 bombus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 696b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOMBUS1

1. BOMBUS, Bombulus, Crepitus. Joan. de Janua : Bombus, sonus, ... invenitur etiam pro sono culi. Alibi : Trulla, Bombus vel sibilus ani. Gloss. Lat. MS. Regium : Bombus, sonus, Gloss. Lat. Gr. : Bombus, βόμϐος. Ita scribendum pro Bomuis. Vetus Charta hominii, apud Camdenum in Britannia, et Spelmannum, de quodam Baldino, qui tenuit terras in Hemingston in Comitatu Suffolciensi per serjanciam, pro qua

debuit facere die Natali Domini singulis annis coram domino Rege unum saltum, unum suffletum, et unum Bombulum.

Id est, ut, idem Camdenus interpretatur,

ut saltaret, buccas inflaret, et ventris crepitum ederet.

Spelmannus habet, saltum, sufflum, et pettum. Atque inde eidem Baldino cognomen inditum le Pettour. Charta 27. Sept. ann. 1398. pro loco de Breuil in Burbon. ex Camera Comput. Paris :

Item in et super qualibet uxore maritum suum verberante unum tripodem. Item insuper qualibet filia communis sexus videlicet viriles quoscunque cognoscente de novo in villa Montis Lucii eveniente 4. den. semel aut unum Bombum, sive vulgariter Pet, super pontem de Castro Montis Lucii solvendum.

Bombicus, Superbus, inflatus, apud Fortunatum lib. 4. de Vita S. Martini :

Intolerabilium per inania Bombica jactans.

Bombosa vox, apud Aldhelmum de Virginitate capite 10.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Bombere. Medicina Salern. pag. 231. edit. 1622 :

Radix rapa bona est, comedenti dat tria dona :

Visum clarificat, ventrem mollit, bene Bombit.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Bombicans Harpa. Vide in hac voce.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Bombire vel Bombilare, dicitur de apibus bombum edentibus. Vide Baulare, Bombilare suo loco, et Forcellin. in Bombus.

Bombizare, apud Papiam, et in Epist. obscurorum virorum :

Ipsa multum bibit et comedit, ac bis nuper Bombizavit, quando sedit apud me in mensa, et dixit quod fecit cum scamno.

P. Carpentier, 1766.

Bombinare, Bombizare, Crepitum edere. Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7679 : Bombinare, Sonner, peter. Aliud ex Cod. 7684 :

Bombizare, bombos facere, Peter.

P. Carpentier, 1766.

Bombiziare, Eadem notione. Lit. remiss. ann. 1357. in Reg. 85. Chartoph. reg. ch. 180 :

Idem presbyter coram omni populo, qui astabat ibidem, bis Bombiziavit dicendo, Ecce unum bombum pro rege tuo, et alium pro capitulo Lugdunensi.

L. Henschel, 1840–1850.

◊ Gemma Gemmarum :

Bombus est gravis et turpis sonus. Inde Bombisare.

Bombulum. Epistola incerti 28. de diversis generibus Musicorum, tom. 9. Operum S. Hieronymi, de fistula :

Et per singula latera 12. Bombula ærea 12. fistulis in medio positis in catena fixis dependent : ita tria Bombula in uno latere per circuitum utique figuntur, et concitato primo Bombulo, et concitatis 12. bombulorum fistulis in medio positis, clamorem magnum, fragoremque nimium supra modum simul proferunt.

« 2 bombus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 696b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOMBUS2

2. BOMBUS. Pila incendiaria, Gall.

Bombe. Comment. Jac. Picinini ad ann. circ. 1452. apud Murator. tom. 20. Script. Ital. col. 75 :

Hic Tibertus dux Bombi fulmine in ulna sauciatur.