« »
 
BORELLUS 1, BORELLUS 2.
[]« 1 borellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 707c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BORELLUS1
1. BORELLUS, Carnifex, Gall. Boureau. La Faille Annal. Tholos. tom. 1. pag. 87. Instrum. ex Arresto Parlamenti Paris. ann. 1335 :
Proponebat etiam quod Borellus ad executionem dictæ sententiæ deputatus, corruptus per eos manum et caput dicti Aymerici multiplicatis ictibus amputaverat, ut ipsum gravius affligerent.
Vocis etymon a Gallico Bourrée accersit Borellus, quæ fasciculum virgarum quibus uti solent carnifices significat. Conf. Raynouardi Gloss. Roman. vol. 1. pag. 239. voce Borel.
[]« 2 borellus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 707c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BORELLUS2
2. BORELLUS, inter arma prohibita enumeratur, in Stat. Astæ collat. 11. cap. 92. pag. 34. v° :
Plombatæ, Borelli, lanzoni, dardi,... et omnia alia arma offensibilia.
Vide supra Bordo 2.