![[]](img/image.png)
«
2 cauculus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 234c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAUCULUS2
2. CAUCULUS,
Petra est, que in vesica fit ; unde et nomen accepit, gignitur autem ex
materia flegmatica
. Glossar. MS. Sangerman. num. 501. Legendum
Calculus, ex Isidor. lib. 4. cap. 7. sect.
32. ut et
Calculosi pro
Cauculosi, de quibus hæc
leguntur in eodem Glossario :
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cauculosi,
Hii sunt, quibus tumor in vesica
et arostoma ptiriaris, id est, illi qui cum urinam faciunt velut furfures
supernatat : stranguiria, id est, constructio
urine, et discuria, id est, difficultas urinam faciendi, et emorrogia, id
est, qui sanguinem per urinam faciunt.
Voces Græcæ fere omnes depravatæ. in cod reg. 7644. ut ex Galen. ubi : ...
apostoma titiaris... supernatantur... stranguria i. e. constrictio... disuria
.
fort. leg.
apostema, urethritis.