«
4 chargia » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 289b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHARGIA4
4. CHARGIA, Accusatio, criminatio ; quo sensu etiam
Charge usurpamus. Unde
Paroles
chergables, in Lit. remiss. ann. 1443. ex Reg. 176. Chartoph. reg. ch. 328 :
Pierre le Cordier, qui aucun temps paravant, avoit dit paroles injurieuses et
Chergables du suppliant, etc.
Sentent. Ludov. Carnot. episc. ann. 1525 :
Visis per nos informationibus et Chargiis, auctoritate nostra ad instantiam
promotoris curiæ nostræ factis, de et super nonnullis excessibus, delictis et criminibus
etiam heresis per Clementem Marot commissis et perpetratis, audita etiam requesta et
conclusionibus dicti promotoris, dicimus et ordinamus prædictum Clementem Marot fore et
esse carceribus nostris mancipandum.
Alia ejusd. anni :
Eumdem Marot
variis delictis et offensis, etiam criminibus heresis Chargiatum et culpabilem
invenerimus, etc. Avoir enchargié
dicitur de muliere gravida, cui uterus tumet,
in Lit. remiss. ann. 1398. ex Reg. 153. Ch. 424 :
Après lequel mariage ainsi fait
et consommé, ladite Marie, comme on dit, a enchargié et est grosse d'enfant.
Encarkier,
apud Rob. Bourron. in Merlino MS :
La premiere fois que vous
assemblastes à lui, vous lui desistes que vous aviez paour d'Encarkier ; et il vous dit
que vous n'Encarceriés ja de lui.