« »
 
CLAVATUM 1, CLAVATUM 2.
[]« 1 clavatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 358b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLAVATUM1
1. CLAVATUM, Vestigium, ab impressis calceorum clavis dictum, ut conjectat Macer in Hierolexico. Blesius Serm. 3 :
Multi jam præcesserunt viam ; virgines delicatæ et e vestigio sequentes Patrem : sequere Clavata eorum.
[]« 2 clavatum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 358b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLAVATUM2
2. CLAVATUM, Lana, ut videtur. Stat. Taurin. ann. 1360. cap. 323. ex Cod. reg. 4622. A :
Quælibet persona faciens seu fieri faciens pannos in Taurino,... videri debeat seu videri facere telas vel Clavatum, de quibus fiunt ipsi panni de portatis xxvij. cum dimidia.