« »
 
CONCINNARE 1, CONCINNARE 2.
[]« 1 concinnare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 480a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCINNARE1
1. CONCINNARE, Concinnatio, voces in luminaribus Ecclesiæ præsertim usurpatæ, apud Interpretem Biblior. non semel :
Ad luminaria Concinnanda, ad Concinnandas lucernas,
Exod. cap. 25. 35. Levit. 24. numero 4. Ἒλαιον εἰς τὴν φαῦσιν, Græco Interpreti. S. Hieronym. Epist. 26. cap. 6 :
Vel lucernas Concinant, vel succendunt focum, pavimenta verrunt, etc.
Nicolaus I. PP. Epist. 2 :
Quoniam irrationabile est ut Ecclesiastica possessio, unde luminaria et Concinnationes Ecclesiæ Dei fieri debent, terrena quavis potestate subtrahantur.
Concilium Metense ann. 888. can. 2 :
Ipse (Presbyter) eas (decimas) cum integritate accipiat in sui sustentationem, et ad luminaria Concinnanda, et Basilicæ ædificia, etc.
Leo IX. PP. Epist. 9 :
In ædificandis parietibus, picturis, tignis, tectis, imbricibus, et præterea luminariorum Concinnationibus assiduis olei et ceræ, nec non lampadibus vitreis et cicindulis, etc.
Adde Braulionem in Vita S. Æmiliani cap. 29. [] apud Bivarium. Vide Marin. Pap. Diplom. num. 78. not. 2.
[]« 2 concinnare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 480b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCINNARE2
2. CONCINNARE, pro Concionari. Charta ann. 1252. apud Cencium inter Census eccl. Rom. :
In qua concione seu parlamento nobilis vir Monalducius domini Paganelli, olim unus ex dominis dicti castri seu pennæ,... surrexit et inter alia Concinnando dixit.... In eodem etiam parlamento surrexit magister Jacobus Munaldi notarius, et nomine suo et omnium masariorum seu popularium castri et loci prædicti Concinnando dixit, etc.