« »
 
CONSILIATOR 1, CONSILIATOR 2.
[]« 1 consiliator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 517a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSILIATOR1
1. CONSILIATOR, Consiliarius. Gloss. Græco-Lat. : Σύμϐουλος, Consultor, Consiliator, Consiliarius. Occurrit in Charta Roberti Comitis et Abbatis Sancti Martini Turon. apud Sammarthanos in Archiep. Turon. n. 54. Utitur etiam Plinius lib. 4. Epist. Lactantius lib. 2. et 4. [] vetus Interpres Juvenalis Sat. 7. v. 124. Annales Francorum Fuldenses ann. 887. etc.
[]« 2 consiliator » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 517b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSILIATOR2
2. CONSILIATOR, Auctor, suasor. Stat. comit. Tolos. de hæreticis capiendis ann. 1233 :
Receptor, aut guidator, vel Consiliator, vel adjutor latronum aut prædonum, etc.
Formul. MS. Instr. fol. 16. v°. :
Quoscumque alios fautores, Consiliatores et valatores ipsum (Johannem) et alios quoscumque contradictores et rebelles... excommunicatos publice nuncietis.