CONVENTICULUM 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 conventiculum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 545b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONVENTICULUM1

1. CONVENTICULUM, de hæreticis proprie dicitur, ut in leg. 10. et 20. Cod. Theod. de Hæret. (16, 5.) in leg. 4. et 5. eodem Cod. de His, qui super religione (16, 4.) Concilium Carthaginense IV. can. 71 :

Conventicula hæreticorum, non Ecclesia, sed Conciliabula appellantur.

Ubi alii Cod. habent Concilia diaboli. Hugo Diensis Episcopus in Ep. ad Gregor. VII. PP. apud Hugonem Flaviniac. pag. 202 :

Si pateretur uspiam, ubi posset, Conventicula, et quasi Concilia, (sic ea vocans) celebrare, etc.

Vide infra Conventus 5.

2. CONVENTICULA 2 CONVENTICULUM © École des chartes.

« 2 conventiculum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 545b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONVENTICULUM2

2 CONVENTICULUM, Cœtus, collegium. Privil. capit. de Roman. ann. 1348. tom. 3. Ordinat. reg. Franc. pag. 287. art. 26 :

Numquam per nos vel per alium concedemus... incolis dictæ villæ de Romanis,... quod ipsi habeant vel habere possint commune aliquod, nec etiam universalitatem, Conventiculum, nec sindicos, consules, procuratores vel actores per modum collegii seu universitatis, seu corporis, seu communitatis.