« »
 
CULTA 1, CULTA 2.
[]« 1 culta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 650a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CULTA1
1. CULTA, Ager cultus. Mabillonius narrat tom. 3. Annal. Bened. pag. 229. in Caroli Crassi Diplomate pro Monasterio Brumadensi in Liguria memorari Carolum Magnum, ac Ludovicum Pium, necnon Lotharium et Ludovicum Imperatores, qui eidem Monasterio quandam Cultam, quæ vocatur Accola, cum adjacente silva, unus post alterum, suis præceptis confirmarunt. Vide Cultura 1.
[]« 2 culta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 650a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CULTA2
2. CULTA, Culcita, nostris etiam Culte. Deposit. Guill. Catallani ex Bibl. reg. :
Intraverunt dictam cameram, et cum ibi fuerunt, vidit ille, qui loquitur, quendam Castellanum jacentem in quadam Culta. La Culte doit iiij. den. Le coussin doit ij. den.
in Stat. Ms. scabin. Maceriæ ad Mosam. Vide Cultra 1.