2. CUPLA, Copula canum venaticorum, Gall. Couple. Capitula Caroli Magni ann. 879. cap. 15 :

Ut Episcopi et Abbates et Abbatissæ Cuplas canum non habeant, nec falcones, nec accipitres.

Vide Copula 3. Capitula Placitor. Coronæ sub Ricardo I. Rege Angl. apud Hovedenum :

Qui..... canes duxerint sine Copula per forestam.... Regis,... erit in misericordia Regis. Copula,

est ἀλυσίδιον, in Gloss. Lat. Græc. id est, interprete Suida, πλοϰίου γένος περὶ τὸν τράχηλον. Ovid. 7. Metamorph. vers. 769 :

Copula detrahitur canibus.

Et lib. 5. Trist. 9. vers. 28 :

Utque canem pavidæ nactum vestigia cervæ

  Luctantem frustra Copula dura tenet.

Nemesianus in Cynegetico :

Libera nunc primum consuescant colla ligari,

Concordes et ferre gradus, clausique teneri.

Συνδυάζειν τοὺς ϰύνας, apud Xenophontem de Venat. cap. 20. Vide Sidon. lib. 8. Epist. 6. Roger. Hoveden. pag. 785. et in verbo Discopulare. MS :

Cueilliez ces Coples por ces chiens retenir.

Forcellin. monet Coplum per syncopen usurpari a Licentio, qui æqualis fuit Augustino, ap. Wernsdorf. Poetæ Latin. minor. tom. 4. pag. 535 :

Arcet amor Coplamque tenet communis honesti.