« »
 
DIETARIUS 1, DIETARIUS 2.
[]« 1 dietarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 111a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETARIUS1
1. DIETARIUS, ut Dietarium 2. Charta Gerardi de Grimbergis anno 1167. apud Miræum in Donat. Belgic. :
De terra Amelrici 8. bunarii, et sororis hujus Clariciæ unus bunarius. Sex Dietarii a Balduino de Eichem... de terra Theodorici de Inferno 9. Dietarii : terra tota de duobus Grisengem, excepto uno Dietario et uno bunario Ermengardis.
[]« 2 dietarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 111a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETARIUS2
2. DIETARIUS, Qui ad Officium Ecclesiasticum stata die deligitur :
Qui est de jour.
Ordinarius MS. Ecclesiæ Rotomagensis :
Vesperæ finiantur a Dietario.
Alibi :
Per hebdomadarium vel Dietarium revestitum omnibus sacerdotalibus indumentis, etc.
Vide Zetarius et Glossar. med. Græcit. voce Διαιτάριος.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Dietarius Mensæ, Ad mensam quotidie admissus. Translatio S. Sebastiani num. 32 :
Erat namque ei (Gisleberto Suessorum Comiti) inter prandendum familiare inopum debiliumque, quos mensæ suæ Dietarios delegerat, curam agere, eosque ex his quæ sibi ex industria subtrahebat, pie refovere.