« »
 
DUELLIUM 1, DUELLIUM 2.
[]« 1 duellium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 203a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUELLIUM1
1. DUELLIUM, Bellum, proprie tyrannis.[] Glossæ Gr. Lat. : Τυραννίς, Duellium. Aliæ Lat. Gr. Sangerman. : Duellium, τυραννίς. Dudo lib. 2. de Actis Normann. pag. 70 :
Unius vero lustri spatio perseverante inter Regem et Rollonem Duellio.
Et lib. 3. pag. 96 :
Bella, supercilium, fraudesque, Duellia, telum.
Joann. de Janua : Duellium, quasi dubellum, vel dubellium, i. duorum bellum. Ita pro monomachia usurpat Simeon Dunelm. ann. 1169 :
In Duellio victi oculos eruere.
Glossa ad Panegyr. Berengarii lib. 2. vers. 40. ap. Pertz. Script. tom. 4. pag. 197 : Distat autem Duellium et Duellum, nam Duellium est spatium quo bellum præparatur, Duellum dicitur ipse conflictus, etc.
[]« 2 duellium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 203b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUELLIUM2
2. DUELLIUM, Jus duelli, seu quidquid ad principes locorum Dominos redibat emolumenti ex judiciis duelli examine diremtis. Concordatio inter Abbatem J. Montis et Conventum de partitione suorum reddituum inter se ann. 1212. inter Anecd. Marten. tom. 1. col. 838 :
In his maneriis seu villis habebit ipse Abbas, sicut Dominus, revelationes et hominia et Duellia.
Vide Duellum 3. lin. De compositione de duello, etc.