« »
 
EXPENDIUM 1, EXPENDIUM 2.
[]« 1 expendium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 371a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXPENDIUM1
1. EXPENDIUM, pro Dispendium. Charta ann. 1152. in Tabulario Ecclesiæ Viennensis :
In quo respectu guerræ cum magno comitatu demorantes, de propriis facultatibus vehemens passi sunt Expendium.
Barthius in Glossario ex Hist. Palæst. lib. ii. c. xiv : Nam totam terram in Expendio miserant. Hoc est, spoliarant et vastaverant.
[]« 2 expendium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 371a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXPENDIUM2
2. EXPENDIUM, Expensæ, sumtus, Gall. Depense. Anonymus de Gestis Manfredi et Conradi Regum, apud Muratorium tom. 8. col. 610 :
Solemnes nuncii destinantur, qui sibi tanquam Regi venturo aurum, thus offerebant et myrrham, ac ei de propriis peculiis, et civitatum ipsarum, thesauros promittentes pro Expendiis necessariis ampliores.
P. Carpentier, 1766.
Bulla Gelas. II. PP. ann. 1119. ex Tabul. S. Andr. Avenion. :
Nec clericis Avenicensibus ullo modo liceat pastus, Expendium, nec omnino aliquid commodi [] temporalis exigere.
Charta ann. 1127. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. col. 33 :
Si aliquod Expendium factum fuerit, vel pro placitis, vel pro adquisitione honoris, faciant illud isti prædicti præpositi usque ad decem solidos.