1. FACIALIS, Faciale, Orarium, linteum tenue, quo facies extergitur. Gloss. Lat. Græc. : Faciale, προσόψιον. Item, Δὸς προσωπίδιον, da Facialem. Colloquium Scholasticum, ξύστραν, προςόψιον, ποδεϰμάγιον, λήϰυθον, strigilem, Facialem, pedulem, ampullam. Hypomnesticum de Anastasio Apocrisiario, inter Anastasii Bibl. Collectanea pag. 259 :

Donata etiam particula sancti orarii, id est, Facialis, quæ sibi fuerat ab eo dimissa.

Martyrol. vetus in S. Timotheo :

Ut cognosci nequirent, Facialibus velantes facies.

Versus inscripti Phylacterio, apud Hermannum lib. 3. de Miracul. S. Mariæ Laudun. cap. 1 :

Spongia, crux Domini, cum sindone, cum Faciali

  Me sacrat, atque tui genetrix et virgo capilli.

Φαϰεόλιον, Græcis recentioribus. Gloss. MS. Reg. Cod. 930 : Θέριτρον, θέρινον ἱμάτιον, ϰαὶ τὸ θρέπανον, ϰαὶ τὸ φαϰεόλιον. Pallad. in Hist. Laus. : Οὐϰ ὀθόνην ἐφόρεσεν ἐϰτός φαϰιαλίου. Adde Nomocanonem editum a Jo. Bapt. Cotelerio cap. 50. et quæ ibi observat vir doctissimus, ut cæteros Glossographos.

2. FACIALIS, Ad faciem spectans. Annal. Victor. MSS. ad ann. 1334 :

Hic (Benedictus XII.) decretalem edidit quæ incipit : Benedictus Deus in donis suis, ad decisionem quæstionis inter theologos diucius agitatam de Dei Faciali visione sanctorum et aliorum beatorum ante diem judicii.