« »
 
FALCARIUS 1, FALCARIUS 2.
[]« 1 falcarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 399b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FALCARIUS1
1. FALCARIUS, δρεπανοποιός. Gloss. Lat. Græc. Qui falces facit. Alias, qui falce metit. Isidoro : Gladiator, qui falcem gerit. Vide Falcatores.
[]« 2 falcarius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 399b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FALCARIUS2
2. FALCARIUS, Qui falce metit, nostris alias Fauciller et Fausilleur. Charta ann. 1407. in Reg. 162. Chartoph. reg. ch. 184. bis :
Quædam pecia prati,... continens dietam sexdecim Falcariorum.... Item alia pecia prati,... continens septem dietas unius Falcarii.
Lit. remiss ann. 1390. in Reg. 139. ch. 68 :
Compaignons Fauciliers pour fauciller les blefs.
Aliæ ann. 1415. in Reg. 168. ch. 385 :
Comme le suppliant... eust envoié Faussilleurs pour Faussillier son blef, etc.