« »
 
FILIATUS 1, FILIATUS 2.
[]« 1 filiatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 496c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FILIATUS1
1. FILIATUS. Papiæ : Curvatum. Johan. de Janua : Filiatus, i. curvatus, a filum dicitur, quia cito curvatur. Gloss. Lat. Gall. : Filiatus, Convers. Sangerm. : Filiatus, Courvez ou Courbes.
[]« 2 filiatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 496c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FILIATUS2
2. FILIATUS, Patri similis, ut filium decet. Gerardus in Vita S. Adalhardi sæc. 4. Bened. part. 1. pag. 350 :
Lux denique orbis Carolus Imperator, viam universæ carnis ingressus defecit, filiumque suum Ludovicum moriendo Imperatorem effecit ; sed non tam bene Filiatum, sicut decuisset Imperium. Non enim secutus est viam patris.