« »
 
FUSUM 1, FUSUM 2.
[]« 1 fusum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 641b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FUSUM1
1. FUSUM, ut supra Fusale, fusus. Gloss. Cæsar. Heisterbac. in Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab Hontheim pag. 679. col. 1 :
Lini Fusa (id est, spille) sexaginta, quæ libram unam habebunt in pondere.
[]« 2 fusum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 641b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FUSUM2
2. FUSUM, Virgula ferrea, ut interpretantur docti Editores ad Acta S. Francæ tom. 3. Apr. pag. 391. col. 2 :
Parvulus iste... oculum unum sibi proprium de Fuso uno vulneraverat.
Qua notione semel iterumque occurrit, iisdem testibus, tom. 3. Mart. ad Mirac. S. Ambros. Senens. num. 58. At vero nihil hic video, cur de fuso ligneo non intelligatur.