« »
 
GORA 1, GORA 2.
[]« 1 gora » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 086c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GORA1
1. GORA, Advena, Sussannæo.
[]« 2 gora » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 086c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GORA2
2. GORA, vox Italica, Canalis, aquæ [] pluvialis ductus. Charta ann. 1097. apud Lamium in Delic. erudit. inter not. ad Hodoepor. Charit. part. 3. pag. 1081 :
Alio capo decurrit ei Gora cum homni aqueducto, sicut curri aquam de molino, etc.
Alia ann. 1216. apud Murator. tom. 6. Antiq. Ital. med. ævi col. 263 :
Concedimus... facultatem... construendi ac ponendi steccatas, Goras, etc.
Ubi idem videtur quod Gordus. Stat. ant. Florent. lib. 3. cap. 185. ex Cod. reg. 4621 :
Quicumque conduceret vel conduci faceret per aliquam Goram, foveam sive canale... aquam... fluminis Bisontii, etc.
Vide infra Gorga 1.