« »
 
IMPALARE 1, IMPALARE 2.
[]« 1 impalare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 302a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMPALARE1
1. IMPALARE, In palum impingere. Lex Burgund. tit. 24. § 2 :
Si quodlibet animal, dum de messe, aut de prato.... expellitur, Impalaverit, etc.
Lex Ripuar. tit. 70. § 3 :
Si in sepem animal Impalaverit.
§ 4 :
Si autem deintus sepem se in virgam Impalaverit.
Lex Longob. lib. 1. tit. 19. § 10. Rothar. 309. :
Si caballus aut quodlibet peculium in clausuram alterius, intus saliendo, se Impalaverit, etc.
Adde Leges Henrici I. Regis Angl. cap. 9. []
[]« 2 impalare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 302b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMPALARE2
2. IMPALARE, Papiæ, est Impugnare.