« »
 
INSTITA 1, INSTITA 2.
[]« 1 instita » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 383a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSTITA1
1. INSTITA, Officina, ut videtur, locus ubi merces venum exponuntur. Charta ann. 1264. apud Pez. tom. 6. Anecd. part. 2. pag. 111. col. 2 :
Ego Otto dictus de Foro.... ecclesiæ sanctæ Crucis domum et duas Institas in alto foro Wiennæ civitatis sitas, quinque talenta singulis annis solventes, quarum una videlicet Instita duo talenta, reliqua vero cum domo tria talenta reddit,... contuli perpetuo possidendas.
[]« 2 instita » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 383a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSTITA2
2. INSTITA, Vitta seu latum cingulum, ut solet esse id quo parvi in cunis ligantur, in Gloss. MSS. Bibl. anonymi ex Bibl. reg.