« »
 
INTABULARE 1, INTABULARE 2.
[]« 1 intabulare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 385b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTABULARE1
1. INTABULARE, In tabulas referre. Bulla Innocentii VIII. PP. in Continuatione M. Bullarii Rom. pag. 290. col. 1 :
Intonetur prima antiphona Matutinarum per primum clericulum et innocentem chori Intabulatum ad primum Responsorium.
Vide Tabulæ Officiales, et Haltaus. Glossar. German. voce Land-tafel, col. 1185.
[]« 2 intabulare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 385b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTABULARE2
2. INTABULARE, Intabulatum seu crepidinem construere. Reg. Phil. Aug. part. 1. sign. 34. bis in Chartoph. reg. fol. 95. r°. col. 1 :
Apud Compendium debet... murum elevare, ita quod habeat quatuor tesias in altum usque ad antepectus, et quatuor pedes de alatorio, et debet proficere et Intabulare usque murum intus et exterius de calce.
P. Carpentier, 1766.
Aliud vero sonat vox Gallica Entabler, supra tabulam scilicet merces venum exponere, in Stat. pro pannif. Rotomag.[] ann. 1424. ex Reg. 173. Chartoph. reg. ch. 151 :
Ne pourra nul enesser ne Entabler drap retrait, sur paine de cent solz d'amende.