« »
 
INUTILIS 1, INUTILIS 2, INUTILIS 3.
[]« 1 inutilis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 420a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INUTILIS1
1. INUTILIS, Perditus ac desperatus. Acta S. Alex. mart. tom. 5. Aug. 804. col. 2 :
Cognoscens autem causam Maximianus, Inutilis cæsar, eum (Alexandrum) demum aliis ut interficerent, truculentis animi deputavit clientibus.
Bulla Alex. III. PP. ann. 1177. inter Privil. Mss. ord. Præmonst. : Sane si abbas aliquis vestri ordinis infamis vel Inutilis aut ordinis sui [] prævaricator inventus fuerit, etc. Castigat. in utrumque Glossar. : Inutilis, incommodus, futilis, ἀχρήσιμος. Germ. Gerofutilis. f. Gerro, futilis.
[]« 2 inutilis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 420b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INUTILIS2
2. INUTILIS, Injustus. Charta ann. 892. inter Instr. tom. 12. Gall. Christ. col. 250 :
Cujus (monachi) petitionem Inutilem invenientes, talem eidem sententiam diffiniendo dederunt, ut monasterium ex manso Corboni... pergeret,... nihil amplius ex hac nefaria repetitione se intermittens.
[]« 3 inutilis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 420b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INUTILIS3
3. INUTILIS, Mancus, mutilus, Gall. Estropié. Gall. ann. 1311. in Reg. Phil. Pulc. ex Cod. Bibl. reg. 9607. ch. 118 :
Et dicto servienti, qui per factum et culpam ipsius Gaufridi altera manu factus fuerat Inutilis, etc.