«
2 lapillus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 028a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAPILLUS2
2. LAPILLUS, Calculi morbus, Gall.
la Pierre. Vita S. Gerardi Abb. Bron. sæc. 5.
Benedict. pag. 270 :
Continuis namque cruciatibus macerabat eum calculus,
intolerabilis videlicet morbus, qui urinam inhibens nuncupatur vulgo Lapillus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lapillus Albus, Idem qui
Calculus albus, quo olim Thraces notabant singulos anni currentis
faustos dies, calculum album in urnam immittendo, vel atrum si infelices, ut scirent anno
exacto quot fuissent læti dies, quot infausti : ad hunc morem respiciens Scriptor Hist.
Beccensis MS. ait ad ann. 1152 :
Hic annus albo notandus Lapillo Beccensibus, quo
videlicet Joannes Romanus... Monachus Becci perrexit Romam, et inde rediens caput B.
Felicis Mart. socii Adaucti attulit secum, et gratuito dono dedit illud
Ecclesiæ Beccensi.