« »
 
LARDUM 1, LARDUM 2.
[]« 1 lardum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 030c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LARDUM1
1. LARDUM, Laridum. S. Augustinus lib. 2. de Moribus Manichæor. cap. 13 :
Ut huic cænanti oluscula cum exiguo Lardo apponantur, eodem Lardo uncta atque condita, etc.
Zacharias PP. Epist. 13. ad Bonifac. Moguntinum :
Post quantum temporis Lardum debet comedi.
Ita etiam usi Ovidius, et aliquot alii e Latinis. Observat Casaubonus ad Wulcatium veteres Lardum scribere, non Laridum. λάρδιον, dixit Nicetas Chron. in Alexio lib. 2. n. 5. Vide Gabrielem Humelbergium ad Apicium lib. 7. cap. 9.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lardus. S. Willhelmi Constitut. Hirsaug. lib. 1. cap. 97 :
Accipiunt Lardum, qui cum aliquando coctus fuerit cum oleribus, exprimunt inde sagimen fabis superfundendum.
Vide Oleum Lardinum. Menoti Sermones fol. 77 :
De Carne fit bonus Lardus.
Vide Glossar. med. Græc. in Λάρδος, col. 790.
[]« 2 lardum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 030c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LARDUM2
P. Carpentier, 1766.
2. LARDUM, et nostris Lart, Porcus saginatus, ustulatus et salitus. Lit. remiss. ann. 1352. in Reg. 81. Chartoph. reg. ch. 275 :
Hostium cujusdam domus fregit et ibidem medietatem unius Lardi seu baconis sub valore xx. solidorum Paris. cepit.
Aliæ ann. 1357. in Reg. 85. ch. 187 :
Ipse supplicans, qui tunc, considerata caristia bladorum, non habebat de quo possit sibi et uxori suæ de victualibus providere, fuit consors et particeps, una cum aliis duobus pauperibus hominibus,... de furando unum porcum salsatum sive Lardum in domo prioris de Calceya.
Aliæ ann. 1398. in Reg. 153. ch. 294 :
Lesquelz prizdrent cinq boisseaux ou entour et la moitié d'un bacon ou Lart. L'exposant leur promist donner une queue de vin et un Lart pour batre ledit Perrot,
in aliis Lit. ann. 1402. ex Reg. 157. ch. 69.
P. Carpentier, 1766.
Lardarius Porcus, Eadem acceptione. Tradit. 101. Ebersperg. apud Oefelium tom. 2. Script. rer. Boicar. pag. 29 :
Mansum... dedit... ob id, ut ipse annuatim pro eo... accipiat Lardarium porcum, cerevisiam plenam, quinque modios sigalis et unum modium tritici.
Lardarium, Ugutioni et Joanni de Janua, Locus ubi lardum servatur et retinetur : atque adeo carnes cæteræ. Lardier, in Glossis Lat. Gall. Sangerman. Chronicon S. Trudonis lib. 10. pag. 465 :
Quod si in Lardario Abbatis aut in curti invenirentur, (carnes) aut in curti inde acciperet, quod ipsis infirmis convenire videretur.
Fleta lib. 2. cap. 72. § 8 :
Debet (Senescallus) a præposito de Lardario... per talliam recipere unumquodque genus carnium et piscium, et quod in sua præsentia fercula scindi faciat.
Monasticum Angl. tom. 2. pag. 935 :
Concedimus... 20. porcos ad sumptus communes domus, pro eorum Lardario faciendo.
Adde pag. 114. In veteri Charta apud Ægid. Gelenium in Colonia pag. 169. male scribitur Cardarium pro Lardarium, vel Carnarium. Le Roman du Renard :
Trois bacons avoit en un mont
Chez un preud'home en un Lardier.
Est etiam
Lardarium, Certum vectigal quod pro lardo quod venum exponitur exsolvitur. Charta Ludovici VII. Reg. Franc. ann. 1177. pro Communia Laudunensi :
Rotagii, tolonei, cambii, Lardarii, jalagii.
Alia S. Ludovici ann. 1241. pro Lauduno :
Justitia de teloneo, rotagio, jalagio, Lardario, cambio, et loco in quo fuit Berfredus in foro Laudunensi.
Charta Rogeri Comitis Herefordiæ tom. [] 1. Monast. Angl. pag. 321 :
Et decimam Lardarii de Haga.
Adde tom. 2. pag. 262.
Lardarium præterea appellabant diem Martis Carnisprivii. Gaufredus Vosiensis 2. part. cap. 12 :
Die Martis (quem) Lardarium, eo quod carnes plurimæ a quibusdam devorantur, vulgus appellat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Larderum, Cadus salsamentarius, Gall. Saloir. Chartularium S. Cornelii Compendiensis :
Hæc sunt nomina utensilia de Ruminiaco... unum tapetum, tria scrinia ferrata, unum bufetum et unum Larderum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lardatio, Actio lardi figendi. Lardatio hominis cum lardo et cera, inter atrocia cujusdam Archiepiscopi facinora recensetur in Epistola Innocentii III. PP. tom. 3. Concil. Hispan. pag. 415.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lardosus, Plenus lardo, Johanni de Janua ; Lardeux, habundant en lard, in Gloss. Lat. Gall. Sangermanensibus.
Lardarius, in Legibus Malcolmi II. Regis Scotiæ cap. 6. § 9. et Lardarius dispensator, in Libro nigro Scaccarii pag. 46. idem qui
Larderarius, aliis, Præfectus lardario. Eadmerus lib. 3. Hist. Novor. pag. 66 :
Rogerium Larderarium suum Pontificatu Herefordensi... investivit.
Eadem habent Wigorniensis, Hovedenus, et Simeon Dunelmensis ann. 1102. Fleta lib. 2. cap. 14. § 3 :
Item duos Magistros Coquorum, Larderarium, Poletarium, Scutellarium, etc.
Et § 4 :
Marescalli autem de Servientibus debent inferiori Marescallo testimonium perhibere : Hostiarius Miles, Hostiariis aliis de numero ferculorum : Larderarius coquo, Camerarius Hostiario Cameræ Regis, etc. Lardirarius Regis,
tom. 1. Monast. Angl. pag. 75.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lardenarius, pro Larderarius, in Libro nigro Scaccarii pag. 346 :
Lardenarii, qui per vicem serviunt, consuetudinarium cibum et homini suo iii. ob. in die.