LÆNA. Strabo lib. 4. densa Gallorum saga λαίνας vocari scribit : nempe Læna idem quod χλαίνα Græcis. Charta securitatis plenariæ sub Justiniano scripta, apud Brisson. lib. 6. Formul. :

Mappa valente asprionis siliqua una, Lena vetere una, etc.

Gregorius M. lib. 12. Epist. 16 :

Misimus Lænas 15. rachanas 30. lectos 15.

Ennodius lib. 9. Ep. 17 :

Lænam et racanas, cum volueritis, coloris rubei aut fusci mihi cum celeritate mittite.

Vide Linna.

1. LENA, apud Petrum de Crescentiis lib. 10. cap. 37. Suber seu Liege vertitur a veteri Interprete Gallico.

2. LENA, Pannus laneus qui culcitræ supersternitur. Guido Discipl. Farf. cap. 47 :

In lectulo ad unumquemque deputetur Lena cum pellicula investita, sagum laneum, capitale.

Bernardus Ord. Cluniac. part. 1. cap. 17 :

Pro signo strati quod substernitur, et Lena vocatur a S. Benedicto, etc.

S. Willelmus lib. 1. Constitut. Hirsaug. cap. 16 :

Pro signo stragulæ quæ substernitur, et Lena vocatur a S. Benedicto :

scilicet in Regula, cap. 55. ubi :

Stramenta autem lectorum sufficiant, matta, sagum, Lena et capitale.

Willelmus Mon. in Vita Sugerii Abb. lib. 2. sub finem :

Hic illi quiescenti pro pluma erat palea, pro mollitie lini substernebatur lanea parum levis Lena.

Latinis Læna pallii genus est, quod ceteris vestimentis super induebatur, præsertim hiberno tempore et ad iter faciendum, hocque intellectu Lenam accipio in Statutis Cisterc. ann. 1183. tom. 4. Anecd. Marten. col. 1256. ubi :

In Lenis artificiose fiunt varietates colorum in Monasteriis nostris ; quod ne ulterius fiat modis omnibus prohibemus : sed si contigerit quod fimbrias tinctas emerint, non nisi unius coloris in una Lena ponant.

Vide Cozzo.