« »
 
MILLENARII 1, MILLENARII 2.
[]« 1 millenarii » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 389a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MILLENARII1
1. MILLENARII. Papias : Millenarius, qui mille militibus præest, Græcis χιλίαρχος.[] Ita etiam Isidorus lib. 9. Orig. cap. 3. Victor Utic. lib. 1. de Persec. Vandal. :
Fuit hic Vandalus de illis, quos Millenarios vocant.
Horum meminit Lex Wisigoth. lib. 2. tit. 2. § 26. et Senator lib. 5. Epist. 27. Vide Saxonem Grammaticum lib. 5. Hist. Danicæ pag. 78.
[]« 2 millenarii » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 389b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MILLENARII2
2. MILLENARII, Χιλιασταί, Hæretici, qui et Cerinthiani, sic dicti ab eorum auctore Cerintho. Hi mille annos, inquit S. Augustinus de Hæres. n. 8.
post resurrectionem in terreno regno Christi, secundum carnales ventris et libidinis voluptates, futuros fabulantur ; unde etiam Chiliastæ sunt appellati
. Vide Papiam, Baronium ann. 373. num. 14. etc.