« »
 
MORTIFICATURA 1, MORTIFICATURA 2.
[]« 1 mortificatura » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 527b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORTIFICATURA1
1. MORTIFICATURA, Vulnus leve, sine sanguinis effusione. Vitalis Episcopus Oscensis :
Et respondeant eis de caloniis, hoc est, de pœnis pecuniariis et aliis juribus, quæ ipsorum locorum curiæ sunt recipere assuetæ. Pecuniariæ enim pœnæ usque ad mediam Mortificaturam, et fractionem cultelli inclusive, et similia, vel minora, ad ipsum Ricum hominem, vel ejus curiam dignoscuntur sine dubio pertinere.
Vide Ictus orbus.
[]« 2 mortificatura » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 527b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORTIFICATURA2
2. MORTIFICATURA, Abrogatio, rescissio. Stat. Mantuæ lib. 2. cap. 8. ex Cod. reg. 4620 :
Pro Mortificatura banni non accipiatur ultra parvos quatuor ; et hoc sub quocumque judice et officiali servetur : et non possint nisi semel vel bis exire de banno non curso.
Vide Mortificare 6.