« »
 
NANCTUS 1, NANCTUS 2.
[]« 1 nanctus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 568b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NANCTUS1
1. NANCTUS, pro Nactus, non semel usurpat S. Paulinus, sicque passim legi in aliis optimæ notæ MSS. observat Mabillonius in Onomastico ad calcem tom. 2. et 3. SS. Benedict. Gloss. Lat. Græc. Sangerman. : Nanctus, διαξάμενος.
[]« 2 nanctus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 568b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NANCTUS2
2. NANCTUS, Densus, pressus. Vide Nactum.