« »
 
OBSEQUIUM 1, OBSEQUIUM 2, OBSEQUIUM 3.
[]« 1 obsequium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 020a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBSEQUIUM1
1. OBSEQUIUM, Famulorum et amicorum comitatus, pompa. Lexicon Gr. MS. Reg. cod. 2062 : Πομπὴ, ὀψίϰιον. VI. Synodus act. 4 :
Ἀπό τινος Φιλίππου στρατηλάτου τοῦ βασιλιϰοῦ ὀψιϰίου.
Capitolinus in Pertinace :
Cum de castris ad Obsequium Principis convenissent.
Paulus Warnefrid. lib. 5. de Gestis Langob. cap. 33 :
Ibi omnia Obsequia Palatina, omnemque regiam dignitatem... præparatam se reperit expectare.
Adde lib. 1. cap. 20. Gesta Constantini M. :
Dum festinus vellet a latere Imperatoris transire, Obsequium ordinare volens calcavit chlamydem Imperatoris.
Corippus lib. 1. vers. 188 :
..... Itur in arcem
Obsequio comitante Patrum.
Et lib. 3. vers. 214 :
Adfuit Obsequio castorum turba virorum.
Anastasius in S. Agathone :
Advocati sunt in processione ad sanctam Dei Genitricem in Blachernas, in tanta honorificentia, ut etiam de Palatio caballos stratos dirigeret cum Obsequio pietas Imperialis.
In Hadriano :
Direxit... universa Obsequia ad eundem Regem.
Vita Aldrici Episc. Cenoman. n. 20 :
Constituit etiam, ut jam dicti Canonici pleniter et decenter venirent cum psallentio, id est cum Crucibus et reliquis divinis Obsequiis, et ornamentis, ut decet, etc.
Fragmentum Histor. Franc. apud Duchesnium tom. 4. pag. 88 :
In cujus (consecrationis Philippi I.) Obsequio Gervasius ejusdem Metropolis (Rem.) Præsul expendit non modicum apparatum.
Vide Obsequiare.
◊ Ab ejusmodi Augustali obsequio dictum Thema seu legio τοῦ Ὀψιϰίου apud Constantinopolitanos, quod ex eo potissimum confecta esset : a qua postmodum indita nomenclatura Asiaticæ cuidam Provinciæ, cujus Metropolis fuit Nicæa, quam describit Constantinus Porphyr. lib. 1. de Them. cap. 4. Hujus etiam mentio est apud Zonaram pag. 87. 90. Nicephor. CP. in Breviario pag. 150. 155. 172. etc. Adde Cantacuzen. lib. 4. cap. 18. Vide Gloss. Meursii et mediæ Græcit. col. 1071.
© École des chartes.
[]« 2 obsequium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 020a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBSEQUIUM2
2. OBSEQUIUM, Officium Ecclesiasticum præsertim pro mortuis : nostris vulgo Service. Nicolaus PP. in Epist. ad Michaelem Imp. :
Ecce quotidie, imo vero in præcipuis festivitatibus inter Græcam linguam veluti quiddam pretiosum, hanc (Latinam) quam barbaram et Scythicam linguam appellatis, miscentes, quasi minus decori vestro facitis, si hac etiam bene ac ex toto intellectu in vestris Obsequiis ac officiis non utamini.
Vita S. Madelgisili num. 7 :
Expletis hymnorum Obsequiis.
Herbertus de Miraculis lib. 2. cap. 24 :
Revelatum est quendam de filiis suis Clarevallensibus tunc migrasse : statimque de vehiculo descendens, fecit Obsequium pro defuncto, commendans animam ejus Deo.
Anselmus Leod. cap. ult. :
Obsequium quo honorare debent quinque ecclesiæ... matrem Ecclesiam.
Mox :
In quibus festis tenentur Ecclesiæ venire cum pleno choro et schola ad vesperas, etc.
Vetus Charta apud Buzelinum in Gallo-Flandr. lib. 2. cap. 23 :
Cum fratribus[] de Monte Eligii talem habemus societatem, quod annis singulis unum plenarium Obsequium faciemus pridie Non. Martii, et Missam in conventu.
Vide Durandum lib. 5. Ration. cap. 2.
P. Carpentier, 1766.
◊ Cærem. Ms. S. M. Crass. ubi de Exsequiis :
Hii, qui fuerint de dextro choro, incipiant psalterium et expleant eum cum letania et Obsequio et matutinos et vespera.
Ubi Obsequium idem est quod alibi Commendationes vocant. Vide in hac voce.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Obsequela, Eadem notione. Donatio S. Rudesindi Episc. tom. 3. Concil. Hispan. pag. 181. col. 1 :
Reddatur obsequium pro genitrice mea Ilduara S. Andriani et Nataliæ : faciant Obsequelam sanctorum Facundi et Primitivi.
P. Carpentier, 1766.
Obsequium Mortuorum, Alia notione, idem quod Mortalagium, Quod ex mortuis, seu ex decedentium legatis, ecclesiis obvenit. Charta ann. 1119. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 323 :
Concedimus etiam vobis prædictis petitoribus... campos de plebe S. Petri cum usu bubulci, decimus (sic) et primitiis, et Obsequio mortuorum, et incensu, et synodo de prædictis ecclesiis in nobis reservato.
© École des chartes.
[]« 3 obsequium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 020b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBSEQUIUM3
3. OBSEQUIUM, Victus, vestitusque. Martyrologium Autiss. apud Marten. tom. 6. Ampl. collect. col. 692 :
Obiit D. Betto Episc. qui dedit Vendosam ecclesiam et Rontonnacum villam et in Corboiaco mansum 1. ad exhibendam refectionem et commune Obsequium.
P. Carpentier, 1766.
◊ Rectius intelliges de ferculis seu cibis, qui mensæ apponuntur. Tradit. 175. Ebersperg. apud Oefelium tom. 2. Script. rer. Boicar. pag. 37 :
Ipsum prædium serviat ad vespertinalis cœnæ supplementum et in anniversario suo promptius celebrando habeant sufficiens Obsequium.
Vide Generale.
© École des chartes.