« »
 
ORSUM 1, ORSUM 2.
[]« 1 orsum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 068b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ORSUM1
1. ORSUM, δίασμα, Licium, filum. Suppl. Antiq. ex eo, ut arbitror, Virgilii versu :
Atque ut araneoli tenuem formavimus Orsum.
[]« 2 orsum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 068b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ORSUM2
2. ORSUM, adverbium loci, In hanc partem ; inde, deorsum, Johanni de Janua, et ex eo in Glossis Lat. Gall. Sangerman. Orsum, celle part.