« 1 patria » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 213b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PATRIA1
1. PATRIA, Pagus, provincia, regio, nostris, Pays : vox Virgilio lib. 1. Æneid. vers.
539. nota :
S. Augustinus lib. 1. contra Epist. Parmeniani cap. 7 :Quod genus hoc hominum ? quæque hunc tam barbara moremPermittit patria ? hospitio prohibemur arenæ ?
Multæ interjacent Patriæ gentium.Arnobius Junior in Psalmum 104 :
In quibus linguis gentes sunt Patriarum quadringentæ sex non diversarum linguarum, sed, ut dixi, diversarum Patriarum : verbi gratia, cum una lingua, Latina sit, sub una lingua diversæ sunt Patriæ, Brutiorum, Lucanorum, Apulorum,... et his atque hujuscemodi Patriis similia si dicamus.Gregor. Turon. lib. 5. Hist. cap. 1 :
Qui diversos reges interfecit, noxias gentes elisit, Patrias subjugavit.Epitaphium Johannis XIX. PP. apud Baron. ann. 1009. num. 2. ex Vegio :
S. Bernardus de Morib. Episcop. cap. 7 :Doctrinis comptus sacris, et dogmate claro,Per Patrias sancta semina fudit ovans.
Cum præsideant urbibus valde populosis, et totas, ut ita dicam, Patrias propriæ diœcesis ambitu circumcludant, etc.Willelmus Brito lib. 8. Philippid. :
Utuntur Gesta Dagoberti Regis cap. 36. Liber 3. Capit. cap. 8. Synodus Vermeriensis ann. 752. cap. 14. Isidorus Pacensis in Chronico pag. 2. 13. 19. 20. Aimoinus lib. 1. de Miracul. S. Benedicti cap. 33. lib. 2. Hist. cap. 1. Vita S. Pauli Episc. Leonensis § 3. Thwroczius in Chron. Hungar. cap. 3. Hariulfus lib. 1. cap. 11. Simeon Dunelmensis ann. 786. Guillelmus de Baldensel in Hodœpor. pag. 111. etc.Mox omnem Patriam sua Rex in jura reducens, etc.
P. , 1766.
◊ Vide supra in Comes
2. Observat autem Just. Fontan. in vita Philippi a Turre, Patriæ nomen
præsertim oræ Fori Julii adhæsisse, cujus populos M. A. Sabellicus inde Patrianos
appellat. Hist. Venet. decad. 2. lib. 9. pag. 1327. tom. 2. edit. C. S. Curionis, ubi
etiam legitur, nunc vulgo alii Forum Julii, ipsi incolæ Patriam appellant.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Patria Consuetudinaria, Gall.
Païs Coustumier, ut apte reddit V. CI. Secousse, in Litteris Caroli V. Reg.
Franc. ann. 1366. tom. 4. Ordinat. pag. 686 : Qua lite pendente, Nos ipsos exponentes coram Gentibus nostris, videlicet ad Sedem de Sancti-Petri-Monasterio, coram baillivo nostro ipsius loci, qui propinquior Judex regius est et erat dictorum exponentium, in Patria Consuetudinaria.
Per Patriam se Defendere, In Fleta lib. 1. cap. 31. § 2. 3. et alibi non semel, opponitur
defensioni per corpus suum. Est autem genus defensionis, qua accusatus seu reus judicio totius patriæ se submittit : idque in factis publicis locum habebat.
Sunt autem 4. casus qui imponunt homini necessitatem, quod per patriam se defendat, ut est in cap. 34. § 25. regia nempe
dignitas, cum patriam habeat pro campione, fœmineus sexus, vitium mahemii, et ætas 60. annorum et ultra. Adde cap. 35. § 4. et Bractonum lib. 2. cap. 35. § 15. lib. 3. Tr. 2. cap. 19. § 6. cap. 22. § 6. cap. 25. § 1. Vide Phillips. Histor. Jur. Anglic. tom. 2. pag. 299.
Per Judicium et Bonam Patriam ab imposito crimine se purgare, in Regiam Majestatem lib. 4. cap. 5. § 10. id est, Skenæo,
per assisam ex bonis hominibus patriæ. Inquirere per bonam Patriam super facto alicujus, cap. 28.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Per Patriæ Testimonium contentio terminari dicitur in Charta ann. 1255. ex Tabular. Rothon. cum a pagensibus seu
hominibus ejusd. pagi judicatur : Item si inter nos et dictum Oliverium aliqua contentio oriatur, hinc inde concessum est, quod per Patriæ testimonium sine decasura feodi terminetur.