« »
 
PLANA 1, PLANA 2, PLANA 3, PLANA 4.
[]« 1 plana » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 351a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLANA1
1. PLANA, Planities, planus ager, Gall. Plaine. Charta ann. circiter 1215. apud Calmet. tom. 2. Hist. Lotharing. inter Instr. col. 11 :
Quicumque vero Abbas sit Senoniensis villicos, decanos, forestarios, scabinos, et etiam ecclesiarum S. Mauritii, S. Joannis, de Plana, de Wipodi cella, matricularis ponet et deponet.
Hinc
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Plana Patria, Regio planis spatiis porrecta, Gall. Plat païs. Charta Johannis Reg. Franc. ann. 1363. in Chartophylacio Regio Reg. 95. num. 6 :
Tempore commotionum gentium Planæ Patriæ contra regni Nobiles.
[]« 2 plana » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 351a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLANA2
2. PLANA, a Gall. Plane, Dolabra duplici manubrio instructa. S. Willel. Constit. Hirsaug. lib. 1. cap. 25 :
Pro signo securis, dolabri, runcinæ, terebri, Planæ, præmisso signo metalli, simula quod competentius possis operantem in eis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Planare, Plana excolere, adæquare, Gall. Planer. Vita MS. S. Wenvaloei fol. 76 :
Quidam cum securibus ligna concidere, et dolatoriis Planare, etc.
[]« 3 plana » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 351a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLANA3
3. PLANA, ab Ital. ut videtur, Piana, Trabs, Gall. Solive. Statuta datiaria Riperiæ cap. 12. fol. 5 :
De qualibet libra æstimationis cujuslibet Planæ pro exitu denarii sex.
[]« 4 plana » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 351a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLANA4
4. PLANA, Instrumentum ferreum, quo pergamenistæ præparant pergamenum. Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7679. Plaine, inter instrumenta artis veterinariæ recensetur, in Lit. remiss. ann. 1391. ex Reg. 141. Chartoph. reg. ch. 52 :
Une hachete, une gouge quarrée, une Plaine,... iceulz ostilz l'exposant emporta[] (de la boutique d'un marechal). Plenne,
pro Plane, dolabræ species, in aliis Lit. ann. 1414. ex Reg. 167. ch. 473 :
Certains ferremens à faire pipes à vin, c'est assavoir un ferrement, appellé un fer de Plenne.