« »
 
PORTICUS 1, PORTICUS 2, PORTICUS 3.
[]« 1 porticus sancta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 425a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PORTICUS1
1. PORTICUS Sancta, Ædis sacræ propylæum in porticus formam exstructum, in quo consistebant Catechumeni et Pœnitentes. Gregorius Turon. lib. 5. cap. 49 :
Leudastes enim egrediebatur de basilica, et inruens in domos diversorum, prædas publicas agebat. Sed et in adulteriis sæpe infra sanctam Porticum deprehensus est.
Concilium Nannetense cap. 6 :
Prohibendum etiam secundum majorum instituta, ut in Ecclesia nullatenus sepeliatur, sed in atrio, aut in Porticu, aut in exedra Ecclesiæ.
Vide Descriptionem Ædis Sophianæ. Cæsarius Heysterbach. lib. 6. cap. 5 :
Publice pœnitentibus ita erat paratus, ut frequenter cum illis in Porticu sedens chartulas legens, consolationem impenderet, orationum suffragia scribi faceret.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Notatu prorsus dignum videtur Arestum ann. 1454. quo statuitur ut arma duorum Canonicorum Nemausensium, qui in aliquo delicto deprehensi fuerant, in porticu ecclesiæ omnibus conspicienda exponerentur :
Et ulterius Curia declaravit arnesia seu arma, quæ dicti Canonici deferebant excessus committendo, esse Regi confiscata et sibi pertinere, et ponerentur et remanerent in Porticu spatio octo dierum et postea traderentur regio Thesaurario Nemausensi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Porticus, improprie pro Sanctuarium, seu orientalis ecclesiæ pars, in qua majus altare erigi solet. Vita S. Wunebaldi sæc. 3. Bened. part. 2. pag. 188 :
Celebratis Missarum sollemniis, statim illam Porticum quæ fabricata atque parata in orientali plaga tenebatur, hoc est Sanctuarium, almis orationum benedictionibus Christo commendando sanctum [] Domino consecravit templum. Non omnis illa ecclesia adhuc edita subtiliterque in sublime fuerat erecta : sed una tantum Porticus in orientali plaga præpropero tenebatur opere, ut illic almus Altissimi athleta conderetur in crypta.
Porticus, Locus in Monasteriis ubi excipiebantur advenæ : Locutorium, forte etiam Claustrum ipsum. S. Stephanus in Regula Grandimontensium cap. 51 :
Quoties autem oportuerit vos exire in Porticum causa loquendi cum vestris visitationibus, lætam faciem eis prætendite, et cum gaudio eos suscipite, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Porticus, Aditus, porta. Locus est in Pertuseria.
[]« 2 porticus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 425b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PORTICUS2
2. PORTICUS, Umbraculum ligneum projectum, quod fenestræ vel officinæ appenditur. Consuet. Perpin. Mss. cap. 42 :
Item quilibet potest projicere aubannum suum sive Porticum supra vias, usque tantum ad tertiam partem viarum.
Vide supra Porta 5.
[]« 3 porticus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 425b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PORTICUS3
3. PORTICUS, Quidquid claudendo utile est. Stat. Taurin. ann. 1360. cap. 129. ex Cod. reg. 4622. A. :
Qui ceperit portas seu cadera, clavaturas vel Porticos in vinea vel hortis alicujus, det pro bampno solidos x. et damnum domino restituat.