« »
 
SALTARIUS, SALTUARIUS 1, SALTUARIUS 2.
[]« Saltarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 287b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTARIUS
SALTARIUS, Saltuarius, Villicus, custos prædii, qui fructuum servandorum gratia prædio præest, in leg. 12. § 4. D. de Instr. vel instrum. leg. (33, 7.), a saltus, σύγϰτησις, in vett. Glossis. Procurator[] saltuum, in Notitia imperii Orient. cap. 87. Gloss. S. Bened. cap. de Agricultura : Salutarius, ἀγροφύλαξ. Gloss. Græc. Lat. : Χωροφύλαξ, Saltuarius. Alibi ϰτηματοφύλαξ. Regula Magistri cap. 11 :
Sicut Dominus ordinat Majores familiæ, quos Vicedomini minores timeant, id est, Vicedominum, Villicum, Saltuarium, et Majorem domus, etc.
Vide Legem Longob. lib. 2. tit. 38. § 2. et Leges Luitprandi Regis tit. 29. paragr. 1.
Saltarius, in Rege Longob. lib. 1. tit. 14. § 7. tit. 25. § 50. 73. lib. 2. tit. 38. § 2. Luitpr. 82. (6, 29.) 44. (5, 15.) Pippin. 10. Luitpr. 84. (6, 31.) Vide Murat. Ant. Ital. tom. 1. col. 516. Savin. Hist. Jur. Rom. med. temp. tom. 2. § 84. not. B. Glos. Lat. Græc. : Saltarius, ὀρεοφύλαξ. Ubi leg. ὁροφύλαξ monet Casaubonus ad Theophrasti characteres pag. 228. nam et saltuariorum erat fines custodire, et invigilare ne a vicinis agri occuparentur :
τοὺς ὅρους ἐπισϰοπεῖσθαι
, ut habet idem Theophrastus. Vide in Saltgravius.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Saltarius, Saltuarius, Messium, vitium, totiusque territorii custos, nostris Messier. Statuta Mutin. rubr. 370. fol. 74. v° :
Saltarii teneantur custodire et salvare clausuras, terras, hortos, vites, prata, segetes, et arbores hominum civitatis Mutinæ, et denuntiare domino judici, coram quo debuerit fieri denuntiatio ejus, quem damnum dantem invenerit, et habere debeat pro suo salario medietatem omnium bannorum, etc.
Statuta Avenion. lib. 1. rubr. 18. pag. 52 :
De Saltuariis sive custodibus territorii civitatis.
Adde Statuta Cadubrii lib. 1. cap. 19.
[]« 1 saltuarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 288b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUARIUS1
[]« 2 saltuarius » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 288b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUARIUS2
2. SALTUARIUS, Italice Saltario, Saltaro. Hæc vox, a saltus custodia orta, accommodata est dein non tantum agrorum ac possessionum, sed etiam civitatis custodibus, qui eligebantur a curatoribus viarum. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. III. pag. 129 :
Statuimus quod omnes contrate civitatis bononie que consueverant habeant Saltuarios, et eligantur per ministrales contratarum.
Fr.