« »
 
SAINA, SENA 1, SENA 2, SENA 3, SENA 4, SEYNA.
[]« Saina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 274b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAINA
SAINA, Locus juncis palustribus abundans, Arvernis vulgo Saigne. Tabular. Camalar. :
Donavit unum campum à l'Estrada, et alterum ad aulanerium, et juxta istos duos dedit duas Sainas, et donavit duas issartarias de bosco del Bruz et Sainam de juxta.
Vide Sagna 2. et Saignia.
[]« 1 sena » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 410c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENA1
1. SENA. Lamia vel Sena in Isaia, Genus monstri. Papias.
[]« 2 sena » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 410c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENA2
2. SENA, Fluvius, idem qui infra Sienna. Vide ibi. Bulla Eugen. PP. III. ann. 1146. inter Instr. tom. 11. Gall. Christ. col. 240 :
Moltam Buinoldevillæ, medietatem piscariæ in Sena fluvio, etc.
Occurrit rursum in Charta ann. 1319. ibid. col. 273.
[]« 3 sena » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 410c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENA3
3. SENA, pro Scena, vel Senus, pro Scenicus. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 59. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 59. Chartoph. reg. ch. 66 :
Si vero clericus esse noluerit, vel bigamiam incurrerit, [] aut Senis se immiscuerit, volumus... ac decernimus, quod.... in servitutem pristinam redigatur.
[]« 4 sena » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 411a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENA4
4. SENA, Cœna :
Post venit dominus ad jacendum in prioratu Thoyriaci expensis dicti curati, et fuerunt expense in prioratu in Sena xxxiii. gros. et dim.
(Chevalier, Visit. Episc. Gratianop. p. 24.)
[]« Seyna » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 466b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEYNA
SEYNA, Sagena, Gall. Seine ; Seigne, in Lit. remiss. ann. 1410. ex Reg. 165. Chartoph. reg. ch. 378 :
Comme les supplians feussent alez peschier en un marchaiz commun en ladite ville de Chesoy en Gastinois, à un instrument appellé Seigne, etc.
Unde et pro loco ubi sagena piscari licet, aut etiam pro facultate sagena piscandi. Inventar. Chart. reg. ann. 1482. fol. 206 :
Vendidit decimum piscem et omne jus quod habebat dictus Colardus in tribus Seynis, Gall. Seines, villarum de Rue et de Maresquineterre.
Comput. domanii Pontiv. ann. 1369 :
De la petite Saine du Crotoy et de Saint Wallery, etc.
In alio ann. 1465 :
De la Seynne de Cucq que l'en a accoustumé à bailler à ferme, etc.