« »
 
SENATORIUM 1, SENATORIUM 2.
[]« 1 senatorium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 413c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENATORIUM1
1. SENATORIUM, Locus in ecclesia a parte australi, cancellis infra presbyterium proximior, ubi Senatores et Principes consistebant. Ordo Rom. cap. 13 :
Pontifex descendit ad Senatorium,...... et suscipit oblationes Principum per ordinem archium.
Ordo Rom. alter cap. 12 :
Pontifex...... descendit ad Senatorium, quod est locus Principum, ut suscipiat oblationes eorum.
Ibi non magnates duntaxat Eucharistiam accipiebant, sed etiam populus, ut docemur ex 2°. Ord. Rom. cap. 14 :
Mox ut Pontifex cœperit communicare populum in Senatorio, etc.
[]« 2 senatorium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 413c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENATORIUM2
2. SENATORIUM, Libellus de Visitationibus Monasteriorum, quem ita inscripsisse videtur Martinus Abbas Scotorum, quod in eo Senex juvenem alloquitur ipsumque plurima docet. Hunc in Chr. Mellic. transcriptum pag. 430. legesis.