![[]](img/image.png)
«
2 singulares » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 493b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/SINGULARES2
2. SINGULARES, Privati, nostris
Particuliers. Charta ann. 1357. inter Ordinat. Reg.
Franc. tom. 4. pag. 447 :
Singulares ville de Revello in judicatura Lauraguesii,
etc.
Vide in
Simplex.
P. Carpentier, 1766.
◊ Singuliers,
nostratibus, eadem notione. Lit. ann. 1368. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 396. art.
6 :
Que toutes préventions et enquestes commancées contre lesdis consuls et les
autres habitans et Singuliers de ladicte ville (de Villeneuve)
,
etc.
Occurrit rursum ibid. pag. 480. art. 13. pag. 619. et pag. 706. art. 17.
Charta ann. 1407. in Reg. 161. Chartoph. reg. ch. 290 :
Nos bien amez les consulz,
Singuliers, manans et habitans de nostre bonne ville de Montpellier,
etc.