1. SPINA, Dolii epistomium, quod spinæ majoris speciem referat : vox Italica, de qua Oct. Ferrarius. Aribo Episc. Frisingensis in Vita S. Corbiniani n. 2 :

Contigit,..... ut musto vehementer intumescente, magni fervoris vim vas sufferre nequiret, Spinamque tam fortiter rejiceret, ut ejus sonitus in cellula ad aures viri Dei perveniret.

Mox :

Arrepta clave festine cellarium intravit, et in introitu Spinam pede invenit.

Anonymus de Desolatione Monasterii Morimundensis in agro Mediolanensi :

Quidam ex prædonibus domum, in qua vinum servatur, intrantes, extraxerunt Spinas, sicque indicibili nequitia, vinum, quia portare non poterant, effuderunt.

Mox :

Et apprehendens unam de Spinis, quæ jacebat in terra, voluit meatum vini obtrudere, etc.

Statuta Riperiæ cap. 4. fol. 9. v° :

Omnes vendentes vinum ad minutum non audeant, nec præsumant tenere aliquam Spinam seu canellam, vel brocalium, etc.

Pluries ibi. Adde Statuta Astens. Vide Spineta.

2. SPINA, Dorsum : de equis dicitur apud Elmham. in Vita Henrici V. Reg. Angl. cap. 23. pag. 51 :

Onera equorum Spinis, curribus derelictis, propter faciliorem itineris expeditionem, portanda decrevit.

Vide Spinale. Spina montis, in charta ann. 1141. apud S. Rosa de Viterbo Elucidar. Append. pag. 39.